понабутал е

Речник на българския език

1. понабутал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понабутал е е производна форма на понабутам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. понабутал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понабутал е е производна форма на понабутам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. понабутал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понабутал е е производна форма на понабутам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).