понабутало е

Речник на българския език

1. понабутало е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

понабутало е е производна форма на понабутам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. понабутало е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

понабутало е е производна форма на понабутам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. понабутало е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

понабутало е е производна форма на понабутам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).