понабрал съм

Речник на българския език

1. понабрал съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

понабрал съм е производна форма на понабера (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).

2. понабрал съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.

понабрал съм е производна форма на понабера (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.).