понабрал си

Речник на българския език

1. понабрал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понабрал си е производна форма на понабера (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. понабрал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понабрал си е производна форма на понабера (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).