понабрал е

Речник на българския език

1. понабрал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понабрал е е производна форма на понабера (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. понабрал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понабрал е е производна форма на понабера (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).