понабираха

Речник на българския език

1. понабираха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

понабираха е производна форма на понабирам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. понабираха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

понабираха е производна форма на понабирам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).