понабивал си

Речник на българския език

1. понабивал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понабивал си е производна форма на понабивам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. понабивал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понабивал си е производна форма на понабивам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. понабивал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понабивал си е производна форма на понабивам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).