полюлеела е

Речник на българския език

1. полюлеела е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

полюлеела е е производна форма на полюлея (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).