полюбопитствало

Речник на българския език

1. полюбопитствало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

полюбопитствало е производна форма на полюбопитствам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. полюбопитствало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

полюбопитствало е производна форма на полюбопитствам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. полюбопитствало — мин. деят. св. прич. ср. р.

полюбопитствало е производна форма на полюбопитствам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. полюбопитствало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

полюбопитствало е производна форма на полюбопитствам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).