полуприкрили

Речник на българския език

1. полуприкрили — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

полуприкрили е производна форма на полуприкрия (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. полуприкрили — мин. деят. св. прич. мн. ч.

полуприкрили е производна форма на полуприкрия (мин. деят. св. прич. мн. ч.).