полуоблегнел

Речник на българския език

1. полуоблегнел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

полуоблегнел е производна форма на полуоблегна (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. полуоблегнел — мин. деят. несв. прич. м. р.

полуоблегнел е производна форма на полуоблегна (мин. деят. несв. прич. м. р.).