полулегнете

Речник на българския език

1. полулегнете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

полулегнете е производна форма на полулегна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. полулегнете — повелително наклонение, мн. ч.

полулегнете е производна форма на полулегна (повелително наклонение, мн. ч.).