полудувал

Речник на българския език

1. полудувал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

полудувал е производна форма на полудувам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. полудувал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

полудувал е производна форма на полудувам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. полудувал — мин. деят. св. прич. м. р.

полудувал е производна форма на полудувам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. полудувал — мин. деят. несв. прич. м. р.

полудувал е производна форма на полудувам (мин. деят. несв. прич. м. р.).