положил си

Речник на българския език

1. положил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

положил си е производна форма на положа (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. положил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

положил си е производна форма на положа (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).