положил е

Речник на българския език

1. положил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

положил е е производна форма на положа (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. положил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

положил е е производна форма на положа (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).