политал

Речник на българския език

1. политал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

политал е производна форма на политам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. политал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

политал е производна форма на политам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. политал — мин. деят. св. прич. м. р.

политал е производна форма на политам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. политал — мин. деят. несв. прич. м. р.

политал е производна форма на политам (мин. деят. несв. прич. м. р.).