полакомило

Речник на българския език

1. полакомило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

полакомило е производна форма на полакомя се (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. полакомило — мин. деят. св. прич. ср. р.

полакомило е производна форма на полакомя се (мин. деят. св. прич. ср. р.).