покътнал е

Речник на българския език

1. покътнал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

покътнал е е производна форма на покътна (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. покътнал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

покътнал е е производна форма на покътна (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).