поколебаело

Речник на българския език

1. поколебаело — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поколебаело е производна форма на поколебая (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поколебаело — мин. деят. несв. прич. ср. р.

поколебаело е производна форма на поколебая (мин. деят. несв. прич. ср. р.).