поколебаел

Речник на българския език

1. поколебаел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поколебаел е производна форма на поколебая (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поколебаел — мин. деят. несв. прич. м. р.

поколебаел е производна форма на поколебая (мин. деят. несв. прич. м. р.).