поклатил е

Речник на българския език

1. поклатил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поклатил е е производна форма на поклатя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поклатил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поклатил е е производна форма на поклатя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).