покатоличвал

Речник на българския език

1. покатоличвал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

покатоличвал е производна форма на покатоличвам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. покатоличвал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

покатоличвал е производна форма на покатоличвам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. покатоличвал — мин. деят. св. прич. м. р.

покатоличвал е производна форма на покатоличвам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. покатоличвал — мин. деят. несв. прич. м. р.

покатоличвал е производна форма на покатоличвам (мин. деят. несв. прич. м. р.).