поискал

Речник на българския език

1. поискал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поискал е производна форма на поискам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поискал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поискал е производна форма на поискам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поискал — мин. деят. св. прич. м. р.

поискал е производна форма на поискам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. поискал — мин. деят. несв. прич. м. р.

поискал е производна форма на поискам (мин. деят. несв. прич. м. р.).