поизтърквал

Речник на българския език

1. поизтърквал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поизтърквал е производна форма на поизтърквам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поизтърквал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поизтърквал е производна форма на поизтърквам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поизтърквал — мин. деят. св. прич. м. р.

поизтърквал е производна форма на поизтърквам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. поизтърквал — мин. деят. несв. прич. м. р.

поизтърквал е производна форма на поизтърквам (мин. деят. несв. прич. м. р.).