поизостанало

Речник на българския език

1. поизостанало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поизостанало е производна форма на поизостана (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поизостанало — мин. деят. св. прич. ср. р.

поизостанало е производна форма на поизостана (мин. деят. св. прич. ср. р.).