поизостанал

Речник на българския език

1. поизостанал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поизостанал е производна форма на поизостана (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поизостанал — мин. деят. св. прич. м. р.

поизостанал е производна форма на поизостана (мин. деят. св. прич. м. р.).