поизопачило

Речник на българския език

1. поизопачило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поизопачило е производна форма на поизопача (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поизопачило — мин. деят. св. прич. ср. р.

поизопачило е производна форма на поизопача (мин. деят. св. прич. ср. р.).