поизопачил

Речник на българския език

1. поизопачил — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поизопачил е производна форма на поизопача (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поизопачил — мин. деят. св. прич. м. р.

поизопачил е производна форма на поизопача (мин. деят. св. прич. м. р.).