поизморило

Речник на българския език

1. поизморило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поизморило е производна форма на поизморя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поизморило — мин. деят. св. прич. ср. р.

поизморило е производна форма на поизморя (мин. деят. св. прич. ср. р.).