поизмитало съм

Речник на българския език

1. поизмитало съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

поизмитало съм е производна форма на поизмитам (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).

2. поизмитало съм — преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

поизмитало съм е производна форма на поизмитам (преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).

3. поизмитало съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

поизмитало съм е производна форма на поизмитам (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).