поизбледнял

Речник на българския език

1. поизбледнял — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поизбледнял е производна форма на поизбледнея (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поизбледнял — мин. деят. св. прич. м. р.

поизбледнял е производна форма на поизбледнея (мин. деят. св. прич. м. р.).