позакоравявал е

Речник на българския език

1. позакоравявал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

позакоравявал е е производна форма на позакоравявам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. позакоравявал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

позакоравявал е е производна форма на позакоравявам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. позакоравявал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

позакоравявал е е производна форма на позакоравявам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).