позакоравеел

Речник на българския език

1. позакоравеел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

позакоравеел е производна форма на позакоравея (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. позакоравеел — мин. деят. несв. прич. м. р.

позакоравеел е производна форма на позакоравея (мин. деят. несв. прич. м. р.).