позагубил си

Речник на българския език

1. позагубил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

позагубил си е производна форма на позагубя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. позагубил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

позагубил си е производна форма на позагубя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).