позагрубеел

Речник на българския език

1. позагрубеел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

позагрубеел е производна форма на позагрубея (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. позагрубеел — мин. деят. несв. прич. м. р.

позагрубеел е производна форма на позагрубея (мин. деят. несв. прич. м. р.).