позаглушала

Речник на българския език

1. позаглушала — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

позаглушала е производна форма на позаглуша (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. позаглушала — мин. деят. несв. прич. ж. р.

позаглушала е производна форма на позаглуша (мин. деят. несв. прич. ж. р.).