позабъркал

Речник на българския език

1. позабъркал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

позабъркал е производна форма на позабъркам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. позабъркал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

позабъркал е производна форма на позабъркам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. позабъркал — мин. деят. св. прич. м. р.

позабъркал е производна форма на позабъркам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. позабъркал — мин. деят. несв. прич. м. р.

позабъркал е производна форма на позабъркам (мин. деят. несв. прич. м. р.).