подочул си

Речник на българския език

1. подочул си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

подочул си е производна форма на подочуя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. подочул си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

подочул си е производна форма на подочуя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).