подочуел

Речник на българския език

1. подочуел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

подочуел е производна форма на подочуя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. подочуел — мин. деят. несв. прич. м. р.

подочуел е производна форма на подочуя (мин. деят. несв. прич. м. р.).