подокарал

Речник на българския език

1. подокарал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

подокарал е производна форма на подокарам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. подокарал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

подокарал е производна форма на подокарам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. подокарал — мин. деят. св. прич. м. р.

подокарал е производна форма на подокарам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. подокарал — мин. деят. несв. прич. м. р.

подокарал е производна форма на подокарам (мин. деят. несв. прич. м. р.).