подокара

Речник на българския език

1. подокара — сег. вр., 3 л., ед. ч.

подокара е производна форма на подокарам (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. подокара — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

подокара е производна форма на подокарам (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. подокара — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

подокара е производна форма на подокарам (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).