подлучил си

Речник на българския език

1. подлучил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

подлучил си е производна форма на подлуча (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. подлучил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

подлучил си е производна форма на подлуча (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).