подлучило си

Речник на българския език

1. подлучило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

подлучило си е производна форма на подлуча (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. подлучило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

подлучило си е производна форма на подлуча (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).