подлучвал е

Речник на българския език

1. подлучвал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

подлучвал е е производна форма на подлучвам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. подлучвал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

подлучвал е е производна форма на подлучвам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. подлучвал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

подлучвал е е производна форма на подлучвам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).