подлудеело

Речник на българския език

1. подлудеело — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

подлудеело е производна форма на подлудея (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. подлудеело — мин. деят. несв. прич. ср. р.

подлудеело е производна форма на подлудея (мин. деят. несв. прич. ср. р.).