подлудеел

Речник на българския език

1. подлудеел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

подлудеел е производна форма на подлудея (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. подлудеел — мин. деят. несв. прич. м. р.

подлудеел е производна форма на подлудея (мин. деят. несв. прич. м. р.).