подкупил си

Речник на българския език

1. подкупил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

подкупил си е производна форма на подкупя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. подкупил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

подкупил си е производна форма на подкупя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).