подкупил е

Речник на българския език

1. подкупил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

подкупил е е производна форма на подкупя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. подкупил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

подкупил е е производна форма на подкупя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).