подкожурел

Речник на българския език

1. подкожурел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

подкожурел е производна форма на подкожуря се (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. подкожурел — мин. деят. несв. прич. м. р.

подкожурел е производна форма на подкожуря се (мин. деят. несв. прич. м. р.).