подкараха

Речник на българския език

1. подкараха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

подкараха е производна форма на подкарам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. подкараха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

подкараха е производна форма на подкарам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).